سروده ی بسیار زیبا در انجمن شیروان از بانو "بهار سعید" سراینده ملی پارسی زبانان دیدم که دوست خوب تاجیک و همزبانمان مرجانه آن را گذاشته بود که از شما دعوت می کنم مطلب را بخوانید
یاد و راه ارد بزرگ و مسعود قهرمان همیشه جوشان و درخشان
سروده ایی زیبا با نام پارسی از بانو "بهار سعید" به شما هم زبانان و عاشقان شهید احمد شاه مسعود و ارد بزرگ هدیه می کنم
اندیشه را بیان گواراست پارسی
هر واژه یک نگینه ی گویاست پارسی
از هر دهن ز بسکه دل انگیز می چمد
گویی سروش بردن دلهاست پارسی
شبها نیوشه، کودک گهواره ی مرا
شیرینی ترانه ی فرداست پارسی
برخاست از «دهار» و پراکند هر کنار
بس پهنه را هنرکده آراست پارسی
آوازه ساز بلخ و سمرکند و دامغان
شیراز و غزنه ، توس و هریوا ست پارسی
فردوسی و سنائی و حافظ وَ مولوی
بیدل ، خیام و رابعه ی ماست پارسی
از رودکی و حنظله تا روزگار من
آمو ترین سروده ی دریاست پارسی
پیشینه ی ترا ز چه آغاز سر نهم؟
زیرا هزاره هاست که برپاست پارسی
نازم به یادگار نیاکانیم، نگر
پیداست هر چکامه که زیباست پارسی
برگیزه ی شناسه ی من، وخش چامه ام
ای خوش که سرزمین مرا خاست پارسی
پرپر کنم درود، « بهارِ سعید » را
در پیش پا اگر که پذیراست پارسی
« برگیزه» واژه ی پارسی «کارت»،«شناسه» پارسی «هویت» و «وخش» پارسی «الهام» و «دهار» همانا« تخار» میباشد که واژه ی «دری» هم از آن گرفته شده است
سایت تاجیک میدیا - پایگاه ی فرهنگی و سیاسی تاجیکان برای آزادی و عدالت
http://www.tajikmedia.com/index.php?option=com_content&view=article&id=416:1389-02-16-11-31-36
سایت شخصی من (مرجانه)
http://ahmadshahmassoud-orodbozorg.blogsky.com
برگرفته از انجمن شیروان
http://shirvan.lifeme.net/montada-f9/topic-t181.htm#2052
یاد و راه ارد بزرگ و مسعود قهرمان همیشه جوشان و درخشان
سروده ایی زیبا با نام پارسی از بانو "بهار سعید" به شما هم زبانان و عاشقان شهید احمد شاه مسعود و ارد بزرگ هدیه می کنم
اندیشه را بیان گواراست پارسی
هر واژه یک نگینه ی گویاست پارسی
از هر دهن ز بسکه دل انگیز می چمد
گویی سروش بردن دلهاست پارسی
شبها نیوشه، کودک گهواره ی مرا
شیرینی ترانه ی فرداست پارسی
برخاست از «دهار» و پراکند هر کنار
بس پهنه را هنرکده آراست پارسی
آوازه ساز بلخ و سمرکند و دامغان
شیراز و غزنه ، توس و هریوا ست پارسی
فردوسی و سنائی و حافظ وَ مولوی
بیدل ، خیام و رابعه ی ماست پارسی
از رودکی و حنظله تا روزگار من
آمو ترین سروده ی دریاست پارسی
پیشینه ی ترا ز چه آغاز سر نهم؟
زیرا هزاره هاست که برپاست پارسی
نازم به یادگار نیاکانیم، نگر
پیداست هر چکامه که زیباست پارسی
برگیزه ی شناسه ی من، وخش چامه ام
ای خوش که سرزمین مرا خاست پارسی
پرپر کنم درود، « بهارِ سعید » را
در پیش پا اگر که پذیراست پارسی
« برگیزه» واژه ی پارسی «کارت»،«شناسه» پارسی «هویت» و «وخش» پارسی «الهام» و «دهار» همانا« تخار» میباشد که واژه ی «دری» هم از آن گرفته شده است
سایت تاجیک میدیا - پایگاه ی فرهنگی و سیاسی تاجیکان برای آزادی و عدالت
http://www.tajikmedia.com/index.php?option=com_content&view=article&id=416:1389-02-16-11-31-36
سایت شخصی من (مرجانه)
http://ahmadshahmassoud-orodbozorg.blogsky.com
برگرفته از انجمن شیروان
http://shirvan.lifeme.net/montada-f9/topic-t181.htm#2052
