سایت عاشقونه : جملات ارد بزرگ

خوار نمودن هر آیین و نژادی به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید.

همواره آدمیان محیط و چنبره بدی و پلیدی را با دانش و اندیشه برتر خویش بسته و بسته تر می سازند.

سازگاری با زیستگاه و تلاش برای بهتر شدن جایگاه کنونی ویژگی ناب آدم های پاک است.

هنر خوراک روان و هنرمند آفریننده آن است . بارگاه هنر با هیچ جایگاهی درخور ارزیابی نیست

بزرگترین نابکاری آن است که بپنداریم برای آنکه برترین باشیم باید دست به ویرانگری چهره دیگران بزنیم

آنکه نمی تواند از خواب خویش برای فراگیری دانش و آگاهی کم کند توانایی برتری و بزرگی ندارد

آنگاه که شب فرا رسید و همه پدیدگان فرو خُفتند ابردریاها به پا می خیزند ، آیا تو هم بر می خیزی ؟

بدبخت کسی است که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند

هنگام گسست و بریدن از همه چیز ، می توانی بسیاری از نداشته ها را در آغوش کشی

آهنگ دلپذیر ، ریتم و آوای طبیعت است

ارزش استاد را دانستن هنر نیست ، بلکه بایستگی و وظیفه است

فرمانروا با اندیشه وزیران توانمند خویش فرمانروایی می کند

هیچ گاه در برابر فرزند ، همسرتان را بازخواست نکنید

آرمان و انگیزه هویدا ، ویژگی آدم کار آمد است

اگر دیگران را با زیباترین منش ها و صفات بخوانیم چیزی از ارزش ما نمی کاهد بلکه او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گویم

هر چه بلند پروازتر باشید تپش دلتان کمتر خواهد شد . فشار و دردهای روانیتان نیز

الگوی انسانی شما هر چه بزرگتر باشد سرنوشت زیباتری در برابر شماست

میندیش که دیگران ، تو را به آرمانت خواهند رساند

رَد راستی ، رَد خویشتن است

اهل خرد ، پیشتاز روزگار خویش اند

هم رنگ دیگر کسان شدن ، باور هیچ کدام از بزرگان نبوده است

بزرگترین کارخانه نابودی توانمندی ها ، آیین آموزشی نادرست است

دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند انگیزه زندگی می دهد

آدم های بزرگ به خوشی های کوتاه هنگام تن نمی دهند

زیبارویی که می داند ، زیبایی ماندنی نیست ، پرستیدنی است

برای پویایی و پیشرفت ، گام نخست از پشت درهای بسته برداشته می شود

جایی که شمشیر است آرامش نیست

ریشه کارمند نابکار ، در نهاد سرپرست و مدیر ناتوان است

فرمانروایانی که یک شبه دارای توان می شوند ، با تلنگری فرو می ریزند

در هر سرنوشتی ، رازی مهم فرو نهفته است

آدمهای ماندگار به چیزی جز آرمان نمی اندیشند

مردانی که بیشتر از حقوق و هنجار زنان پشتیبانی می کنند خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند

خنده فراوان و بلند و پیگیر ، نفیر فرا رسیدن هنگامه رنج و سختی است

اگر آغاز زندگی ات با سپیده دم و روز همزاد گشت همواره در جست و جوی چراغ و پناهگاهی برای شبانگاهان باش ، و اگر درشب و سیاهی آغاز شد از امید در خود چراغی بیافروز که پگاه خوشبختی نزدیک است

گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان ، فراموشی است

نقد و ارزیابی بی کینه ، پاداشی است که ارزش آن را باید دانست

آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، تنها خواهد ماند

خیر و نباید همگانی باشد وگرنه دیگر خیر نیست زیرا چیزهای همگانی ارزشی ندارند

کارمندان نابکار ، از دزدان و آشوبگران بیشتر به کشور آسیب می رسانند

اندیشه و انگاره ای که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد ناتوان و بیمار است

آنکه پیاپی سخنتان را می برد ، دلخوش به شنیدن سخن شما نیست

اگر دست تقدیر و سرنوشت را فراموش کنیم پس از پیشرفت نیز افسرده و رنجور خواهیم شد

گفتگو با آدمیان ترسو ، خواری بدنبال دارد

توان آدمیان را، با آرزوهایشان می شود سنجید

آنکه در بیراهه قدم بر می دارد آرمان و هدف خویش را گم کرده است

ساده باش ، آهوی دشت زندگی ، خیلی زود با نیرنگ می میرد

شهامت گله ، ناشی از چوپان بیدار است

اگر شیفته کارت نباشی ، روانت بیمار می شود و در نهایت پیکرت از پای در خواهد آمد

چهار چوب نگاه ما زمینی است ، اما برآیند اندیشه ما جنبه آسمانی نیز پیدا می کند

جفتت اگر پرید برای پریدن عجله نکن

سخن بدون پشتوانه ، یعنی گزاف گویی

آنانکه از رسیدن به ریشه ها هراس دارند ، در روزمرگی دست و پا می زنند

این دیدگاه اشتباست که بپنداریم مرد توانا ، فرزندی همچون خود خواهد داشت

کلید رازهای بزرگ ، در ژرفای کمی نیست

ستایش ، هنگام نو رُستن را

سخن های پست ، آدمهای حقیر را جذب و خردمندان را فراری می دهد

راهی جز نرمش و بازی با هستی نیست

برای آنکه به فرودستی گرفتار نشویی ، دست گیر آدمیان شو

در زندگی نادان سرانجام یک گره ، صدها گره باز نشدنی است

برای آنکه روانت را بپروری ، ابتدا با خود یکی شو

نکات سخت هم اساسی ساده دارند

مرد دلیر بهنگام ستیز و نبرد ، همراهانش را نمی شمارد

آنانکه تیشه به ریشه بزرگان و ریش سفیدان می زنند خود و فرزندانشان را بی پناه خواهند ساخت

نادانی ، خودخواهی به بار می آورد

اندیشه و سخن ریش سفیدان برآیند بردباری ، مردمداری و سرد و گرم چشیدگی روزگار است

در برف ، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند

گیتی در جنگ و آوردی بزرگ در گردش است . اندیشه و تلاش خردمندان از یک سو و پوزخند اهریمن و روان دیوپیشگان از سوی دیگر ، معرکه این جهان گذارا است

از آه و نفرین بزرگان و ریش سفیدان هر ایلی باید ترسید

پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است

همواره تنهایی ، توانایی به بار می آورد

اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد ، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار

تنها فرومایگان پس از پیروزی ، همآورد شکست خورده خویش را به ریشخند می گیرند

با ترشرویی به میان مردم رفتن ، تنها از بیماران ساخته است

آن که پند پذیر نیست ، در حال افتادن در چاله سستی و زبونی است

نامداری بی نیک نامی ، به پشیزی نمی ارزد

مردمان توانمند در میان جشن و بزم نیستند . آنها در هر دم به آرمانی بزرگتر می اندیشند و برای رسیدن به آن در حال پیکارند

در پشت هیچ در بسته ای ننشینید تا روزی باز شود . راه کار دیگری جستجو کنید و اگر نیافتید همان در را بشکنید

میان گام نخست و آرمان بازه ای نیست ، آنچه داریم اندازه نبروی کنونی ماست

اگر می خواهی بزرگ شوی ، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن

خویشتن و مردم را هنگامی می شناسی ، که تنها شوی

حرف کسانی که می گویند عشق بری از خودخواهی ست خنده دار است زیرا همه چیز طبق خواست قدرت ما است

میهمانی های فراوان از ارزش آدمی می کاهد ، مگر دیدار پدر و مادر

دریاها نماد فروتنی هستند . در نهاد خود کوه هایی بلندتر از خشکی دارند ولی هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند

اگر می خواهی کسی را بزرگ کنی ، پیوسته از او به دشمنی یاد کن

خموشی در برابر بدگویی از دوستان ، گونه ای دشمنی است

پیش نیاز دلیر بودن بدنی ورزیده نیست ، گاهی آدمهای سبکبار، پشت کوهستان را هم به خاک مالیده اند

همای بخت بر شانه ات نخواهد نشست مگر آنکه شانه ای به گستره و پهنای کوهستان داشته باشی

در دوی زندگی ، همیشه هماورد را شانه به شانه ات بپندار و همیشه با خود بگو تنها یک گام پیشترم ، تنها یک گام

آدم خودباور ، هیچ گاه برای رسیدن به مادیات ، ارزشهای آدمی را زیر پا نمی گذارد

اگر جانت در خطر بود بجای پنهان شدن بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی

بزرگی ، بی مهر و دوستی بدست نمی آید

هنرمند و نویسنده مزدور ، از هر کشنده ای زیانبارتر است

اگر می خواهی دوستیت پا برجا بماند هیچ گاه با دوستت شریک مشو

با گذشت ، شما چیزی را از دست نمی دهید بلکه بدست می آورید

سختی های بزرگ به آدمی نیرویی دو چندان می بخشد

جز نامیدی و افسردگی هیچ بن بستی در زندگی آدمی نیست

دیدگاه خوب مردم ، بهترین پشتیبان برگزیدگان است

برای ربودن دل آدمیان باید بر هم پیشی گرفت و این زیباترین آورد زندگی است

خوش نامی بزرگترین فر و افتخار هر آدمی است

جشن های بزرگ انگیزه افزایش باروری و پویایی آدمیان می شود

سربازی که می ترسد ، جان خود و دیگر سربازان را به خطر می افکند


برگرفته از سایت عاشقونه

http://www.asheghoone.com/?p=5767